Κατόπιν, αναφέρθηκε στον Μέγα Βασίλειο, που είναι ένας εκ των Τριών Ιεραρχών και έγινε μιμητής του Μεγάλου Αρχιερέως και καλού Ποιμένος Ιησού Χριστού. Την πίστη του προς τον αληθινό Τριαδικό Θεό, ο Μέγας Βασίλειος, την απέδειξε δια του τρόπου ζωής του και της φιλανθρωπίας του. Έπειτα, προέτρεψε τους πιστούς να αξιοποιήσουμε το χρόνο που μας χαρίζει η αγάπη του Κυρίου για τον αγιασμό μας και τη σωτηρία μας.
Κλείνοντας αναφέρθηκε και στον Όσιο Σεραφείμ του Σάρωφ, του οποίου τη μνήμη η Εκκλησία εορτάζει στις 2 Ιανουαρίου. Ο Όσιος Σεραφείμ στα δεκαεννέα του χρόνια πήγε στο δάσος και ασκήτευσε εκεί έως το τέλος της ζωής του. Έφθασε σε τέτοιο ύψος αγιότητος που συμφυλιώθηκε με τα άγρια ζώα του δάσους. Τον υπηρετούσε και τον διακονούσε μια αρκούδα. Αυτό σημαίνει ότι είχε φτάσει στην προπτωτική κατάσταση. Οι Άγιοι είναι ο πλούτος και τα διαμάντια της Εκκλησίας μας και μας προτρέπουν να αγαπήσουμε και εμείς τον Κύριον, να ευεργετούμε τους αδελφούς μας και να αγωνιζόμαστε για να απαλλαγούμε από τα πάθη μας και τότε η καρδιά μας θα πλημμυρίσει από τη χριστιανική χαρά.