Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος χοροστάτησε στον πανηγυρικό Όρθρο και εν συνεχεία προεξήρχε στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης, ο οποίος αποτελεί παρεκκλήσιο του Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου Πατρών, εν πληθούση εκκλησία.
Στο κήρυγμά του, ο Θεοφιλέστατος, μεταξύ των άλλων ανέλυσε τμήματα του Απολυτικίου της Αγίας αλλά και αναφέρθηκε στον βίο της εορταζομένης Αγίας, δίνοντας παραδείγματα επιστηρικτικά στους πιστούς για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.
Η σήμερα εορταζόμενη Αγία ήταν μία νέα κοπέλα, που όμως ήταν πανέμορφη, πανεπιστήμων με ευγενή καταγωγή. Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να δείξει αξιοθαύμαστη γενναιότητα, μοναδικό και ασυνήθιστο ηρωϊσμό, που δεν συνάδουν με το φύλο και την ηλικία της. Και αυτό μπόρεσε η Αγία να το καταφέρει με έναν απλό τρόπο. Αυτόν τον τρόπο μας τον αναφέρει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος στην “Προς Φιλιππησίους ” επιστολή του: “πάντα ισχύει εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ” (δ’, 13). Καταφέρνει, αντλώντας δύναμη, από την όντως Πηγή, δηλ. τον Χριστό, να υπερνικήσει την ασθένεια της φύσης της και θυσιάζοντας όλα τα καλά και τις ανέσεις της και θέτοντας τα στην υπηρεσία του πάσχοντος αδελφού να γίνει διαπρύσιος κήρυκας του Αναστάντος Χριστού σώζοντας από την οδό της απωλείας αθάνατες ψυχές.
Ο Θεοφιλέστατος αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η Αγία Αικατερίνα στο απολυτίκιό της ονομάζεται Νύμφη Χριστού. Βέβαια όλες οι Αγίες Παρθένοι είναι νύμφες Χριστού, αλλά η Αγία Αικατερίνα έχει έναν ιδιαίτερο λόγο που έχει αυτή την προσωνυμία. Και αυτός δεν είναι άλλος από την ζωντανή γνωριμία με τον Χριστό. Παρέθεσε το τμήμα από τον βίο της Αγίας, όπου για να αποφύγει τους υποψηφίους μνηστήρες είχε βάλει ως όρο ότι θα παντρευόταν αυτόν που, αν όχι θα την ξεπερνούσε, τουλάχιστον θα ήταν ισάξιός της σε ωραιότητα, πλούτο, ευγένεια και σοφία. Κάποια φορά εμφανίστηκε ένας ασκητής που της είπε ότι γνωρίζει κάποιον ο οποίος πληροί αυτή την προϋπόθεση. Η Αγία θέλησε να τον γνωρίσει, και της έδωσε μία εικόνα της Παναγίας και της είπε να προσευχηθεί για να μπορέσει να τον δει. Έτσι και έκανε. Όταν όμως την είδε ο Χριστός δεν ήθελε να την κοιτάξει γιατί ήταν σκοτεινή, άσχημη, αμαθής και βρίσκεται χαμηλά. Για να την κοιτάξει είπε ότι θα έπρεπε να επισκεφθεί τον ασκητή πάλι και να κάνει ότι της έλεγε. Έτσι λοιπόν, επισκέπτεται τον ασκητή πάλι η Αγία, του διηγήθηκε το όραμα και τον ρώτησε τι έπρεπε να κάνει. Ο ασκητής αφού την κατήχησε στα Μυστήρια της Πίστεως την βάπτισε και επέστρεψε στο παλάτι. Και πάλι ξενύχτησε προσευχόμενη για να μπορέσει να δει τον Χριστό. Και τα κατάφερε. Ο Χριστός εμφανίστηκε στην αγκαλιά της Παναγίας Μητέρας Του να λάμπει και να κοιτάει την Αγία, η οποία τώρα ήταν ένδοξη, πλούσια, πάνσοφη ευγενής και ένδοξη. Και για να μπορέσει η Αγία να εισέλθει στην Βασιλεία του Θεού, ο Χριστός της έδωσε δαχτυλίδι προκειμένου για να αρραβωνιαστεί μαζί της και να γίνει Νύμφη Του.
Εν συνεχεία ο Θεοφιλέστατος έκανε αναφορά για το ότι ονομάζεται Πάνσοφος. Μετά από το γεγονός της βαπτίσεώς της, η Αγία παρουσιάστηκε στον αυτοκράτορα και τον έλεγξε ότι ακολουθεί την ειδωλολατρεία. Στη συνέχεια ο αυτοκράτορας προσκάλεσε τους καλύτερους και άριστους φιλοσόφους και ρήτορες της αυτοκρατορίας προκειμένου να μπορέσουν να νικήσουν την Αγία στη σοφία. Βέβαια η Αγία μπόρεσε με τον φωτισμό του Θεού να νικήσει αποστομώνοντας τους σοφούς που είχε προσκαλέσει ο αυτοκράτορας με επιχειρήματα που κανείς δεν μπορούσε να αναιρέσει, και όχι μόνο τους νίκησε αλλά κατάφερε να τους κάνει να μαρτυρήσουν για το Εσφαγμένο Αρνίο και να πάρουν τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου. Και η γυναίκα του αυτοκράτορα μαζί με τον στρατηλάτη του και αρκετούς στρατιώτες μαρτύρησαν και αυτοί. Τελευταία μαρτύρησε η Αγία του Θεού, η οποία σε όποια βασανιστήρια και αν την υπέβαλλαν οι βασανιστές της ο Θεός την σκέπαζε και έβγαινε αλώβητη. Τελικά ο αυτοκράτορας διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Πριν όμως της καταφέρουν το τελειωτικό χτύπημα, η Αγία προσευχήθηκε. Αυτά τα λόγια της Αγίας ο Θεοφιλέστατος εμφανώς συγκινημένος τα μετέφερε στους πιστούς και τους προέτρεψε να εκζητούν την βοήθειά της: “Κύριε Ιησού Χριστέ, σ’ ευχαριστώ γιατί μου έδωσες υπομονή και οδήγησες τα βήματά μου. Συγχώρεσε Κύριε τα σφάλματά μου και κράτησε αθέατο το σώμα μου από εκείνους που το ζητούν. Φύλαξέ το ακέραιο και σώο, όπου ορίσεις συ ο Βασιλεύς μου. Δώσε τα προς το συμφέρον αιτήματα σε όσους Σε επικαλούνται. Αμήν.”
Τελειώνοντας, ο Θεοφιλέστατος το κήρυγμά του, έκανε αναφορά στην σχέση της Αγίας με την ομώνυμη Μονή στη
Χερσόνησο του Σινά: με τον αποκεφαλισμό της Αγίας, το σώμα της μετεφέρθη από Αγγέλους στην ψηλότερη κορυφή του Όρους Σινά, και το άφησαν εκεί όπου παρέμεινε για πολλούς αιώνες άταφο, μέχρις ότου φτιάχτηκε το μοναστήρι από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον 6ο αιώνα. Τότε κατόπιν οράματος σε ερημίτες ανέβηκαν στην κορυφή όπου έχει πάρει το όνομα της Αγίας και είναι ψηλότερη από την Αγία Κορυφή στην οποία ο Μωϋσής έλαβε τον Δεκάλογο από τον Θεό, και το κατέβασαν το αγιασμένο σώμα της στο μοναστήρι όπου υπάρχει έως σήμερα. Οι πατέρες που διαβιούν εκεί και με αυταπάρνηση διακονούν όλους τους προσκυνητές, τους δωρίζουν ένα δαχτυλίδι εις ανάμνηση αυτού του προσκυνήματος, όπως ακριβώς έκανε και ο Χριστός στην Αγία μας.
Χερσόνησο του Σινά: με τον αποκεφαλισμό της Αγίας, το σώμα της μετεφέρθη από Αγγέλους στην ψηλότερη κορυφή του Όρους Σινά, και το άφησαν εκεί όπου παρέμεινε για πολλούς αιώνες άταφο, μέχρις ότου φτιάχτηκε το μοναστήρι από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον 6ο αιώνα. Τότε κατόπιν οράματος σε ερημίτες ανέβηκαν στην κορυφή όπου έχει πάρει το όνομα της Αγίας και είναι ψηλότερη από την Αγία Κορυφή στην οποία ο Μωϋσής έλαβε τον Δεκάλογο από τον Θεό, και το κατέβασαν το αγιασμένο σώμα της στο μοναστήρι όπου υπάρχει έως σήμερα. Οι πατέρες που διαβιούν εκεί και με αυταπάρνηση διακονούν όλους τους προσκυνητές, τους δωρίζουν ένα δαχτυλίδι εις ανάμνηση αυτού του προσκυνήματος, όπως ακριβώς έκανε και ο Χριστός στην Αγία μας.
Μετέφερε τις εγκάρδιες πατρικές ευχές του Σεπτού Ποιμενάρχου μας και Αγγέλου της Τοπικής μας Εκκλησίας, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, προς τον κόσμο που είχε κατακλύσει την εκκλησία, για έτη πολλά και καλά, Παναγιοσκέπαστα και Αγιοσκέπαστα. Όση είναι η άμμος της θαλάσσης και τα άστρα του ουρανού, τόσα καλά να δώσει ο Θεός. Και ποτέ να μην ξεχνούμε να επικαλούμαστε το όνομα της Αγίας αλλά και όλων των Αγίων, των μοναδικών φίλων μας που δεν θα πάψουν ποτέ να μας φροντίζουν.
