Μέ κάθε λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ 55η ἐπέτειος τῆς ἐπανακομιδῆς τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου στήν Πάτρα.
Τήν Κυριακή 29.9.2019, ἐτελέσθη Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ναό τοῦ Πολιούχου τῶν Πατρῶν Ἁγίου Ἀνδρέου, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀρκαλοχωρίου, Καστελίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέου, συλλειτουργοῦντων καί τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν, Μάνης κ. Χρυσοστόμου, Κανάγκας κ. Θεοδοσίου καί τῶν Θεοφιλεστάτων Ἐπισκόπων, Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου καί Τολιάρας καί Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Προδρόμου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.
Τόν θεῖο λόγο ἐκήρυξε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου κ. Ἀνδρέας, ὁ ὁποῖος ἐτόνισε τήν μεγάλη ἀξία καί σημασία τῶν Ἱερῶν Λειψάνων καί ἐν προκειμένω τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἡ ὁποία ἐπανεκομίσθη στήν Πάτρα τό 1964 μετά ἀπό 500 καί πλέον ἒτη ἀπουσίας, κατόπιν συντόνων ἐνεργειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ Βατικανοῦ.
Τό ἀπόγευμα ἐτελέσθη πάνδημος Λιτανεία τῆς σεβασμίας Κάρας καί τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου διά θαλάσσης καί διά ξηρᾶς.
Στήν Πλατεία Τριῶν Συμμάχων, ὃπου πρό 55 ἐτῶν ἐγένετο ἡ ὑποδοχή τῆς Τιμίας Κάρας, ἐτελέσθη Δοξολογία καί ὡμίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθη στήν μεγάλη δωρεά καί εὐλογία ἀπό τόν Θεό νά κατέχωμε τήν Ἀλήθεια καί νά ἀνήκωμε στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, στήν Πάτρα δέ νά ἒχωμε διδάσκαλό μας τόν Ἃγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, τοῦ ὁποίου προσκυνοῦμε τόν τάφο, τήν ἁγία Κάρα του καί τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου του.
Γιά μᾶς, ἐτόνισε ὁ Σεβασμιώτατος, ἡ πίστη στόν ἀληθινό Θεό καί ἡ Ἐκκλησία, δέν εἶναι ἁπλῶς μιά πολιτιστική ἀξία, ὃπως θά ἢθελαν κάποιοι ὀλίγοι ἢ πολλοί, ἀλλά εἶναι αὐτός οὗτος ὁ λόγος τῆς ὑπάρξεώς μας. Εἶναι ἡ ζωή μας, ἀφοῦ εἲμαστε δημιουργημένοι « κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ».
Τί θά ἦταν ἡ Ἑλλάδα χωρίς τήν Ὀρθοδοξία; Τί θά ἢταν ἡ Πάτρα χωρίς τόν Ἃγιο Ἀνδρέα; διερωτήθη ὁ Σεβασμιώτατος.
Αὐτή ἡ διδασκαλία τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί τῶν ἂλλων Ἀποστόλων, περί τοῦ ἑνός καί μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ ἒδωσε νόημα καί ὑπόσταση στό Λαό μας καί τόν διετήρησε ὂρθιο μέσα ἀπό φρικτές δυσκολίες καί βάσανα ὃπως κατά τά πικρά χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Αὐτά θά τονίσωμε καί κατά τούς ἑορτασμούς γιά τά 200 χρόνια ἀπό τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821.
Φύλακας αὐτῆς τῆς Ἀληθείας εἶναι ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, στήν ὁποία πρέπει νά δεικνύωμε ἀφοσοίωση γιατί εἶναι ἡ μόνη ὁδός τῆς σωτηρίας.
Ἡ εὐθύνη μας εἶναι νά κρατήσωμε αὐτόν τόν ἀτίμητο θησαυρό ὃπως τόν παραλάβαμε, χωρίς ἀλλοιώσεις καί παραχαράξεις καί νά τόν παραδώσωμε στά παιδιά μας γιά τό καλό τους, γιά τήν σωτηρία τους, γιά τήν σωτηρία τοῦ τόπου μας, τῆς Πατρίδος μας, γιά τό καλό τοῦ κόσμου.
