«Λ’ ΠΑΥΛΕΙΑ» | ΗΜΕΡΙΔΑ «ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΒΑΣΙΟ

 

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων των «Λ΄ Παυλείων», το απόγευμα της Δευτέρας, 17ης Ιουνίου, στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο Βεροίας έλαβε χώρα η εσπερίδα «Σύγχρονες Μορφές της Εκκλησίας».

Η φετινή ημερίδα ήταν αφιερωμένη στον νέο Άγιο της Εκκλησίας μας, Γερβάσιο των Πατρών και ομίλησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος.

Την ημερίδα προλόγισε και παρουσίασε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μελίκης Αρχιμ. Σωφρόνιος Φάκας, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες του προς τους δύο Αγίους Αρχιερείς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ιεράς μας Μητροπόλεως, λέγοντας μεταξύ άλλων: Στίς 16 Νοεμβρίου τοῦ 2023 ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πα­τριαρχείου καί ὁ Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος ἀποφάσισαν νά ἀναγράψουν στό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας τόν ἀρχιμανδρίτη Γερβάσιο Παρασκευ­όπουλο, τόν ὅσιο Γερβάσιο τῶν Πατρῶν, καί στίς 18 Δεκεμβρίου ἔγινε ἡ ἐπίσημη τελετή στό Οἰκου­μενικό μας Πατριαρχεῖο.

Ἡ διαδικασία ξεκίνησε μέ τήν πρωτοβουλία καί τίς ἐνέργειες τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος ἀνταποκρινόμενος στήν κοινή πε­ποίθηση καί βεβαιότητα τοῦ κλή­ρου καί τοῦ λαοῦ τῶν Πατρῶν καί ὅλης τῆς Ἀχαΐας γιά τήν ἁγιότητά τοῦ π. Γερβασίου, ἀλλά καί τίς μαρ­τυρίες πολλῶν ἀνθρώπων πού τόν εἶχαν γνωρίσει ὡς ἱδρυτή καί ὑπεύ­θυνο τῶν κατηχητικῶν, ὡς στοργικό ποιμένα, ὡς ἱεροκήρυκα καί πνευματικό.

Πολλοί ἦταν καί ἐκεῖνοι πού διατηροῦσαν ζωντανή τήν ἀνάμνησή του ὡς ἑνός δραστη­ρίου καί ἁγίου κληρικοῦ, γεμάτου ἀγάπη γιά τά παιδιά καί τούς νέους, ἑνός κληρικοῦ πού φρόντιζε γιά ὅλους καί δέν ἔπαυε ποτέ νά στηρίζει καί νά βοηθᾶ τούς ἀνθρώ­πους πού εἶχαν ἀνάγκη καί νά σκε­πάζει τούς πάντες μέ τήν ἀγάπη του.

Ὁ ὅσιος Γερβάσιος δέν καταγόταν ἀπό τήν Πάτρα, ἔζησε καί διακό­νησε ἐκεῖ ὅμως πολλά χρόνια καί οἱ κάτοικοί της τόν θεωροῦν συμ­πολίτη τους, Γέροντά τους. Γι᾽ αὐτό καί πανηγύ­ρισαν γιά τήν Ἁγιοκατάταξή του καί ἑτοιμάζονται νά ἑορτάσουν σέ λίγες ἡμέρες, στίς 30 Ἰουνίου, γιά πρώτη φορά πανηγυρικά τή μνήμη του.

Πρίν ἀπό λίγους μῆνες, στίς 28 Δεκεμβρίου τοῦ περασμένου χρό­νου, εἴχαμε τή χαρά νά ἔχουμε προσ­κεκλημένο στήν Ἡμερίδα τῶν κατηχητῶν, πού ὀργάνωσε ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη μέ θέμα «Οἱ νέοι ἅγιοι καί ἡ προσφορά τους στήν Ἐκ­κλησία», τόν Σεβασμιώτατο Μη­τροπολίτη Πατρῶν κ. Χρυσό­στομο, ὁ ὁποῖος μᾶς ὁμίλησε ἀπό καρδιᾶς καί πολύ συγκινητικά γιά τόν νέο ὅσιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν ὅσιο Γερβάσιο Παρασκευό­που­λο, ὁ ὁποῖος ὀργάνωσε τά κατηχη­τι­κά σχολεῖα στήν Πάτρα καί προ­σέ­φερε πολλά στούς Μικρασιάτες πρόσφυγες πού κατέφυγαν ἐκεῖ, ἀλλά καί στούς νέους τῶν Πατρῶν καί ὄχι μόνο μέχρι τήν κοίμησή του, τό 1964.

Καθώς ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη ἔχει ἐντά­ξει ἀπό πολλῶν ἐτῶν στό πρόγραμμα τῶν Παυλείων μία Ἑσπερίδα ὑπό τόν τίτλο «Σύγ­χρο­νες μορφές τῆς Ἐκκλησίας μας», μέ τήν ὁποία προβάλλει κάθε χρόνο ἁγιασμένες μορφές κληρικῶν καί μοναχῶν πού ἔζησαν στήν ἐποχή μας, τούς ὁποίους πολλοί ἀπό ἐμᾶς τούς γνώρισαν ἤ καί τούς συνανα­στράφηκαν καί πού ἡ μνήμη τῆς ἁγιότητός τους παραμένει ζωντα­νή στίς ψυχές μας καί τά χαρί­σματα πού ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό μᾶς ἐκπλήσσουν καί μᾶς συγκινοῦν, ἀποφασίσαμε φέτος, στό πλαίσιο τῶν Λ´ Παυλείων, νά ἀφιερώσουμε τήν Ἑσπερίδα αὐτή στόν νέο ὅσιο τῆς Ἐκκλησίας μας, στόν ὅσιο Γερβάσιο τῶν Πατρῶν.

Γι᾽ αὐτό καί προσκαλέσαμε τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πα­τρῶν κ. Χρυσόστομο καί τόν Θεο­φιλέστατο Ἐπίσκοπο Κερνίτσης κ. Χρύσανθο, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀσχο­ληθεῖ ἰδιαίτερα μέ τή ζωή, τό ἔργο καί τά χαρίσματα τοῦ νέου ὁσίου, στό πλαίσιο τῆς προετοιμασίας τοῦ φακέλου γιά τήν Ἁγιοκατάταξη τοῦ ὁσίου Γερβασίου, ὡς τούς πλέον εἰδικούς, γιά νά γνωρίσουν καί σέ μᾶς τόν νέο Ἅγιο τῆς Ἐκ­κλη­σίας μας.

Καί εἴμεθα εὐγνώμονες καί τούς εὐχαριστοῦμε ἀπό καρδίας καί τούς δύο, διότι μέ πολλή ἀγάπη ἀνταποκρίθηκαν στήν πρόσκλησή μας καί ἦρθαν γιά νά μᾶς ὁμιλήσουν ἀπόψε καί νά μᾶς συστήσουν τόν δικό τους ἅγιο, τόν ἅγιο τῆς Πά­τρας, πού ἔγινε καί δικός μας καί παγκόσμιος ἅγιος.

Γιατί οἱ ἅγιοι ὡς τέκνα ἐκλεκτά τοῦ Θεοῦ δέν περι­ορίζονται ἀπό τόν τόπο καί τόν χρόνο. Ἀνήκουν σέ ὅλη τήν Ἐκ­κλη­σία καί σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, διότι «τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καί τό πλή­ρωμα αὐτῆς».

Καί καθώς αὐτοί μέ τήν ἁγιότητα συνδέθηκαν μέ τόν Χριστό, συν­δέονται καί μέ ὅλη τή γῆ. Ἀνήκουν σέ ὅλη τή γῆ, ἀνήκουν καί σέ ὅλους ἐμᾶς. Δέν ἀνήκουν φυσικά μέ τήν ἔννοια τῆς κτητικότητος, ἀλλά μέ τήν ἔννοια τῆς ἀγάπης, διότι ἡ ἀγάπη ἐπικρατεῖ στίς πνευματικές σχέσεις, ἀγάπη σάν αὐτή πού διέ­θετε ὁ νέος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὅσιος Γερβάσιος.

Δέν θά ἀναφερθῶ στή ζωή του, γιατί θά ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά ἀκούσουμε στή συνέχεια πολλά καί ἐμπεριστατωμένα γι᾽ αὐτήν ἀπό τούς ἐκλεκτούς καί σεβαστούς ὁμιλητές μας.

Θά ἤθελα μόνο νά τονίσω κάποια σημεῖα πού δείχνουν καί σέ μᾶς πῶς ἁγίασαν οἱ σύγχρονοι ἅγιοι, οἱ περισ­σότεροι ἀπό τούς ὁποίους ἔζησαν μία ζωή πολύ δυσκολότερη ἀπό τή δική μας, γιατί καί ἡ ἐποχή στήν ὁποία ἔζησαν, ἦταν πολύ πιό δύσκολη ἀπό τή δική μας.

Ἦταν ἐποχή πολέ­μων, προσφυγιᾶς, κα­τα­στροφῶν, ἀνέ­χει­ας οἰκονομικῆς, καί ἐκεῖνοι ἔζησαν σέ μία πα­τρίδα πού μόλις σχεδόν εἶχε ἐλευθερωθεῖ ἀπό τούς Τούρκους καί εἶχε γίνει ἐλεύθερο κράτος.

Καί ἐκτός ἀπό αὐτές τίς δυσκολίες οἱ σύγχρoνοι ἅγιοι ἐστεροῦντο καί τίς περισσότερες εὐκολίες καί βοη­θή­ματα γιά τήν πνευματική ζωή πού ἔχουμε ἐμεῖς σήμερα στή διά­θεσή μας.

Δέν ὑπῆρχαν τότε οὔτε χριστια­νικά βιβλία, τά ὁποῖα ἔχουμε στίς ἡμέρες μας μεγάλη ἀφθονία, οὔτε κατηχητικά, οὔτε κύκλοι μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, οὔτε κηρύγματα οὔτε ἄλλες πνευματικές εὐκαιρίες, σάν καί αὐτές πού προσφέ­ρονται σέ μᾶς σχεδόν καθημερινά. Καί ὅμως μέσα σέ αὐτές τίς συν­θῆκες ἁγίασαν.

Πῶς τό κατόρθωσαν; Μέ τή θέλη­ση καί τήν προσπάθειά τους καί φυσικά μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἁγιότητα δέν εἶναι κάτι πού ἐπιτυγχάνεται χωρίς κόπο, χωρίς προσπάθεια καί κυρίως χωρίς νά τό θέλουμε καί νά παρακαλοῦμε τόν Θεό γι᾽ αὐτό.

Ὁ Κύριός μας μᾶς τό εἶπε: «ζητεῖ­τε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ … καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν». Ἐμεῖς ζητοῦμε δυστυχῶς ὅλα τά ἄλλα, ἀλλά δέν ζητοῦμε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Δέν ζητοῦμε τόν ἁγιασμό μας, εἴτε γιατί ξεχνοῦμε τόν λόγο τοῦ Κυρίου, εἴτε γιατί τόν θεω­ροῦ­με κάτι τόσο μακρινό, ὥστε δέν μᾶς ἐνδιαφέρει. Καί κατά τήν ἀνθρώ­πινη συνήθεια ὅ,τι δέν μᾶς ἐνδια­φέ­ρει, δέν τό ἐπιδιώκουμε, δέν κά­νουμε τό πᾶν γιά νά τό ἐπιτύχουμε.

Πόσο λανθασμένα ὅμως σκεφτό­μα­στε! Καί πόσο διαφορετικά ἀπό ὅ,τι σκεπτόταν οἱ ἅγιοι, οἱ σύγχρο­νοι ἅγιοί μας τούς ὁποίους τιμοῦ­με! Πόσο διαφορετικά σκεφτόταν ὁ ὅσιος Γερβάσιος τῆς Πάτρας!

Λέγεται ὅτι ὅταν ἦταν ὁ ὅσιος Γερ­βάσιος μικρός, ἐπειδή ἦταν ὀρ­φανός, ἔβρισκε συχνά παρηγοριά στή Μονή τῆς Κερνίτσης, πού ἦταν κοντά στό χωριό του στή Νυμφα­σία ἤ Γρανίτσα, ὅπως λεγόταν παλαιότερα, στήν Ἀρκαδία.

Μία ἡμέρα ὁ μικρός Γιῶργος, ὅπως ἦταν τό βαπτιστικό του ὄνο­μα, ἦταν μέσα στό Καθολικό τῆς μονῆς. Καί καθώς ἔβλεπε τούς ἁγί­ους στίς τοιχογραφίες προσευ­χή­θηκε στόν Θεό λέγοντας: «Θεέ μου, κάνε νά κολλήσω καί ἐγώ στόν τοῖχο».

Μπορεῖ νά μήν καταλάβαινε καί πολύ τί ἔλεγε ὁ μικρός τότε Γεώρ­γιος, ἡ ψυχή του ὅμως καταλά­βαινε τί ἐπιθυμοῦσε καί ὅτι αὐτή τήν ἐπιθυμία μποροῦσε νά τήν ἐκ­φράσει ὡς προσευχή στόν Θεό.

Καί ὁ Θεός ἄκουσε τήν προσευχή του καί τόν ἀνέδειξε ἅγιό του, ἑξήντα περίπου χρόνια μετά τήν κοίμησή του (ἐκοιμήθη τό 1964), ἀφοῦ εἶχε δώσει ἤδη δείγματα τῆς ἁγιότητός του μέ τά χαρίσματα μέ τά ὁποῖα τόν κόσμησε ὁ Θεός.

Ἐκπλήρωσε ὁ Θεός τήν προσευχή του, γιατί καί ὁ ἴδιος ἀγωνίσθηκε καί προσπάθησε νά ἐπιτύχει τόν ἁγιασμό του.

Καί δέν προσπάθησε μόνο γιά νά ἁγιασθεῖ ὁ ἴδιος, ἀλλά προσπάθησε καί ἀγωνίσθηκε νά βοηθήσει καί τούς ἄλλους ἀνθρώ­πους νά βαδίσουν τόν δρόμο τῆς ἁγιότητος, μέ τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του, μέ τήν προσφορά του ὡς πνευματικός καί διδάσκαλος τῶν νέων, μέ τό ποιμαντικό καί φιλαν­θρωπικό του ἔργο.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ Θεός ἁγίασε τόν ὅσιο Γερβάσιο καί τόν ἀξίωσε ἡ κοί­μησή του νά συμπέσει μέ τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν ἁγίων ἀπο­στόλων, στά ἴχνη τῶν ὁποίων καί ὁ ὅσιός μας βάδισε μέ πιστότητα σέ ὅλη του τή ζωή.

Μέ αὐτές τίς λίγες καί ταπεινές σκέψεις, προ­κει­μένου νά ἀφήσω περισσότερο χρόνο στούς δύο ὁμιλητές μας γιά νά μᾶς γνωρίσουν τόν νέο ὅσιο, τόν ὅσιο Γερβάσιο τῶν Πατρῶν, θά κλείσω, εὐχαριστώντας καί ἐκφρά­ζοντας τήν εὐγνωμοσύνη μου τόσο πρός τόν Σεβασμιώτατο Ἅγιο Πα­τρῶν κ. Χρυσόστομο ὅσο καί πρός τόν Θεοφιλέστατο Ἅγιο Κερνίτσης κ. Χρύσανθο, πού μᾶς τιμοῦν μέ τήν παρουσία τους καί τῶν ὁποίων τούς λόγους ἀναμένουμε μέ πολλή χαρά νά ἀκούσουμε.

Εὐχαριστῶ καί ὅλους ἐσᾶς πού γιά ἀκόμη μία φορά ἀνταποκριθήκατε στό κάλεσμα τῆς Ἱερᾶς μας Μητρο­πόλεως καί ἤλθατε γιά νά γνωρί­σετε καί νά τιμήσετε τόν νέο ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας ἀλλά καί τόν πρω­τοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο, μιά καί ἡ ἐκδήλωση αὐτή ἐντάσσεται στά Λ´ Παύλεια.