Ο Ιερός Ναός Αγίων Θεοδώρων Δεμενίκων εόρτασε την ετήσιο πανήγυρή του μετά πάσης θρησκευτικής λαμπρότητος.
Την Παραμονή της εορτής τελέσθηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ΄ αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Ιωσήφ Μήλια, αδελφό της Ιεράς Μονής Ομπλού, και εν συνεχεία εψάλλει η Α’ Στάση των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο, την Υπέρμαχο Στρατηγό.
Ο π. Ιωσήφ στο κήρυγμά του, μεταξύ των άλλων ανέφερε ότι η Εκκλησία μας προβάλλει στους πιστούς τις μορφές των στρατιωτικών αγίων, όπως και του εορταζομένου Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, για να υπενθυμίσει πως κάθε χριστιανός είναι στρατιώτης Ιησού Χριστού, πραγματώνοντας τον Παύλειο λόγο προς τον μαθητή του, Απόστολο Τιμόθεο: "σύ ουν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού", που οφείλει να αγωνίζεται στις πνευματικές μάχες, να αντιστρατεύεται κάθε ενάντια δύναμη. Και επειδή αυτή η μάχη χρειάζεται ιδιαίτερα εφόδια που πρέπει να έχουν αυτοί που θέλουν να πολεμήσουν, ανέλυσε συντόμως το σχετικό χωρίο από τους αίνους της προηγήθεισης Κυριακής της Τυρινής, "Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέῳκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τὸν καλὸν τῆς Νηστείας ἀγῶνα· οἱ γὰρ νομίμως ἀθλοῦντες, δικαίως στεφανοῦνται, καὶ ἀναλαβόντες τὴν πανοπλίαν τοῦ Σταυροῦ, τῷ ἐχθρῷ ἀντιμαχησώμεθα, ὡς τεῖχος ἄρρηκτον κατέχοντες τὴν Πίστιν, καὶ ὡς θώρακα τὴν προσευχήν, καὶ περικεφαλαίαν τὴν ἐλεημοσύνην, ἀντὶ μαχαίρας τὴν νηστείαν, ἥτις ἐκτέμνει ἀπὸ καρδίας πᾶσαν κακίαν. Ὁ ποιῶν ταῦτα, τὸν ἀληθινὸν κομίζεται στέφανον, παρὰ τοῦ Παμβασιλέως Χριστοῦ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως".
Την κυριώνυμο ημέρα, Σάββατο Α’ Νηστειών, ιερούργησε και ομίλησε επικαίρως ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ο οποίος μετά την οπισθάμβωνο Ευχή ευλόγησε και τα παρατιθέμενα κόλλυβα προς τιμήν του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.
Στο δε κήρυγμά του ανέφερε μεταξύ των άλλων, πως ο Άγιος Θεόδωρος απαρνήθηκε και τα επίγεια αξιώματα και την περίοπτη θέση που κατείχε στο στράτευμα, προς χάριν της θέσεως στο επουράνιο στράτευμα. Είχε την ακλόνητη πίστη ότι πέρα και πάνω από όλα ήταν στρατιώτης του επουρανίου Βασιλέως και για την αγάπη Αυτού απεστράφη κάθε δόξα και τιμή δεχόμενος το μαρτυρικό τέλος λαμβάνοντας με αυτό τον τρόπο τον αμαράντινο στέφανο της δόξης “Γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής”.
Προέτρεψε τους πιστούς να μείνουν ενωμένοι με την Αγία Εκκλησία του Χριστού, διά της μυστηριακής ζωής. Ιδιαίτερως τόνισε πως η σχέση πιστού και Χριστού είναι ζωτικής σημασίας, όπως ακριβώς ισχύει για το κλήμα και την άμπελο. Όσο το κλήμα βρίσκεται εντός της αμπέλου τότε και υγιές είναι και καρποφορεί. Κατά ανάλογο τρόπο, και ο πιστός όταν βρίσκεται εντός της Εκκλησίας και κοντά στον Χριστό, τότε καλλιεργεί τις αρετές και τα χαρίσματά του, και τα πολλαπλασιάζει.
Τελειώνοντας το κήρυγμά του, ο Θεοφιλέστατος μετέφερε στο πολυπληθές εκκλησίασμα και τους παριστάμενους πολιτικούς Άρχοντες, τις εόρτιες ευχές του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, για έτη πολλά, παναγιοσκέπαστα και αγιοσκέπαστα, να έχουν όλα τα καλά του Ουρανού και όλες τις χάρες και τις χαρές του Παραδείσου. Επίσης συνεχάρη και τον προϊστάμενο του εορτάζοντος Ιερού Ναού, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Χριστόδουλο Ζώη για την άψογη προετοιμασία της πανηγύρεως του ιερού ναού.
Ανήμερα της κυριωνύμου ημέρας το απόγευμα, ετελέσθη ο Μέγας Πανηγυρικός Αναστάσιμος Εσπερινός, και στη συνέχεια ακολούθησε η Ιερά Παράκληση προς τον Άγιο Θεόδωρο, κατά την οποία ομίλησε επικαίρως ο Πανοσιολογιώτατος Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Τριταίας π. Αρτέμιος Αργυρόπουλος.
